O Büyük Gece

Bugüne kadar burada birçok konu hakkında yazmışız. Futboldan çıktık yola, bayan basketbolundan askerlik anısına kadar herşeyi yazdık. Hatta Peralta traş bıçağı reklamı bile yapmıştı. Ama ikinci lig hakkında pek birşey karalamamışız. Dikkatinizi çekiyorum Bank Asya veya birinci lig demiyorum. 2. lig. Onun adı bu. Süper Lig bana göre birinci lig, bu ikinci lig. Bunun bir de dosyası vardı TRT'de, çocukluğumuz her hafta 5 grupta oynanan toplam 25 maçla geçti.Neyse fazla uzatmayalım. Yazmıyoruz 1-2 gün ondan sonra karalayınca birşeyler, akıldaki herşey dökülüyor. Haliyle konudan hep sapıyoruz. Bu sefer fazla sapmamak hedefim. Hedefim Akdeniz. Hedefim Karşıyaka yazısı.

Karşıyaka'yı yazmak bana düşmez. Bugüne kadar ne bir Karşıyaka maçına gittim, ne de Karşıyaka'da Bostanlı'da turladım. Ama çok Karşıyakalı tanırım. Zaman geçtikçe sevmeye de başlıyorum. Derler ki İstanbul'da Kadıköy neyse İzmir'de Karşıyaka odur. Beni tavlamak için bundan daha işlevli bir cümle olamaz. Hayaller arasında 30lu yaşlarda İzmir'e taşınmak olduğu için orada kovalanacak tribünü ve yaşanacak semti kafada kurgulamak lazım. Karşıyaka birkaç adım önde.Karşıyaka benim için semt olarak belki "Yeni Dünya" ama camia hiç öyle değil.

Yıllardır takip ediyoruz. 94 yılında biz şampiyon olurken yanılmıyorsam Bursa'yı 2-0 yenmiştik Ljung atmıştı bir golü. Aynı saatlerde Fenerbahçe Karşıyaka'yı 4-0 yenmişti ama şampiyonluk bizim olmuştu. O sezon Karşıyaka küme düşmüştü O gün düşünce tekrar çıkar denilmişti.Tekrar çıktılar bir sene sonra. Ama 1996da bir daha düştü. Tekrar çıkar dendi,çünkü iki lig arası en fazla mekik dokuyan takım oydu. Ama hasret bu sefer baya üzün sürdü. Ve herhalde hiçbir zaman da hasreti dindirmeye bu kadar yaklaşmadılar.Nihayet anlatmak istediğim noktaya geldim.

Karşıyaka'nın üst lige çıkma macerası bölüm 12. Bu seneki filmin adı bu. Ve mutlu sonla bitmeye çok yakın. Oysa bu sefer diğer projeler kadar büyük paralar harcanmamıştı. Ligde en az para harcayan ikinci takım. Her sene şampiyonluğun en güçlü adayı olarak girilen ligi hüsranla noktalayan takımdı KSK. Ne zaman futbol takımı mutluluğu veremese, Karşıyaka insanı, tribünü, teselliyi basketbolda bulurdu. Basketbolda Pınar sponsor olsa da az paraya çok işler yapılırdı. Bu sene herşey değişti Karşıyaka'da. Basket takımı çok iyi değil, futbol takımıysa şampiyonluğa oynuyor.Başlarındaki isim Reha Kapsal. Ümit milli takımdan bilen bilir. Hakan Kutlu ile beraber Türkiye liglerinin en yakışıklı hocası. Skibbe değerlendirme dışı yabancı olduğu için. Elindeki kadro genç hocanın genç çocuklarından oluşuyor. Eser Yağmur, Cihan Yılmaz, Rıdvan Şimşek, Ferhat Kiraz ve diğerleri. 1-2 abi dışında takım 2oli yaşların başındaki çocuklardan oluşuyor. Ve yıllardır koca bir camiada, Türkiye'nin en nev-i şahsına münasır semtinde beklenen başarıyı gerçekleştirmeye çalışıyorlar.Bizim 2006 şampiyonluğumuza benziyor biraz. Kadro yıldızlarla dolu değil, daha büyük paralar harcamış rakipler var ve son dakika golleri ile kazanılan puanlar oldukça fazla.Bir şampiyonluk için son dakika gollerinin önemi ayrı bir yazı konusu.

Bir de yağmurlar-çamurlar edebiyatı vardır. Karşıyaka da onu da yaşıyor. Çarşamba günü oynanan Malatyaspor maçına kadar İzmir gibi güneşle özdeşleşmiş bir şehirde oynadıkları son 4 maçta sağanak yağmur vardı. Üstelik rakipleri yağmurun başkenti Rize-Bolu-Ordu gibi takımlardı. Fakat son 6 maçta yenilmedikleri gibi son 4 maçtır gol de yemiyorlar. Yedikleri son gol Manisa deplasmanında ve o golü yemeseler 2-1 galip geleceklerdi belki de.Tüm camia kenetlenmiş durumda. Taraftarlar olay çıkarmıyor takımın başı ağrımasın diye. Yönetime tepki yok. Yönetim iş yapmaya çalışıyor. Topçular mücadele ediyor, kendini sevdiriyor. Tribünün sevmediği tek bir topçu yok. Her maç topluca Kaf-Sin-Kaf çekiyorlar. Ne zaman gelecek o büyük gece tezahüratını kendilerine slogan yapmışlar. "O gece bu sene" diyor herkes. Basketbol maçı için gidilen Banvit deplasmanı yolunda bir hiç uğruuna vurularak öldürülen Özgür Soylu'ya ithaf edilecek şampiyonluk. Camia her olayı, artısı olacak bir şekle dönüştürüyor.

Sözün özü Karşıyaka yukarıya göz kırpıyor. Böyle mücadele eden camiaların başarılı olmasını çok isterim. Kasımpaşa, Manisa, Diyarbakır diğer rakipler. Dev sponsorlar, bakanlar, başbakanlar. Karşıyaka'nın güvenebileceği tek isim 80 küsür yaşındaki Selçuk Yaşar. İkinci ligin en güzel takımlarından biri KSK. Eğer üst lige çıkarsa Eskişehir-Bursa-Kocaeli den sonra, bir de yanına Altay'ı alırsa o zaman birinci lig bambaşka olur. Yani o zaman gerçekten Süper Lig olur