Sabah

Hayatımın en zor sabahları. Bu tip maçlardan sonraki sabahlar kötüdür. Bu sefer belki de en kötüsü. 10 saniyelik bir boşluk duygusundan sonra akla maça gelmesi. Acıdan daha öte.

Uyanırsın, bugün günlerden neydi dersin, işe-okula gideceğini hatıralarsın. Dün ne oldu dersin. Ve işte o an. Yaklaşık7 saniye, en fazla 10 saniye. 11 olmaz. Akla bir gece önce gelir. Herşeyi bir daha hatırlarsın. An an kare kare. Film sahnesi gibi. Bir anda herşey önüne çıkar.

Bu sabah manyak olduğumu bir kez daha anladım gerçi. Böyle bir sabahtan sonra, bütün moral bozukluğuyla ilk gittiğim yer ofisten önce Biletix oldu. Eskişehirspor maçına bilet sordum. Yönetimin "Hamburg'u eleriz, lig maçı biletlerini iki katına çıkarırız" düşüncesi nedeniyle bu sabah kadar çıkmayan, dünkü sonuçtan sonra tahminen strateji değişikliği nedeniyle hala ortalarda olmayan biletler. Önümüzdeki maçlara bakıyoruz.

14 sene efsanesinin son maçıydı Eskişehirspor maçı. Belki bu sefer bazı değişimlerin ilk maçı olur. O yüzden orada olabilmek önemli.

Dün akşamki mağlubiyetin acısını, muhabbetleriyle dindiren, hafifleten ve bugün hayata aynen devam etmeyi sağlayan herkese teşekkürler. Bazılarının şom ağızları tuttu yine, kapak olması lazımdı gerçi ama canları sağolsun.Joe Jones Ateşdağlı'nın dediği gibi:

"Ama Arkadaşlar İyidir."