Arabulucu

Evet, o akşamlardan biri. Yarın iş yok, bu akşam özgürüm, o nedenle hafif içtim. İçen her adam kız arkadaşına sarar. Kız arkadaşı olmayan eski sevgilisine. Böyle zamanlarda eski sevgili aranır. Arıyorum eski sevgiliyi. Yine o akşamlardan biri.

Futbol A.Ş. ile mesafem soğuk. Eski sevgilim. Tabi ki Galatasaraylılığım aynı derecede. Yine aynı şekilde, aynı derecede, hatta kötü günlerde biraz daha fazla seviyorum Galatasaray'ı. Ama bir takımla, bir kulüple ilgili bağ kurmak için somut şeyler aranır bazen. Tamamen soyut olamaz, tamamen "bu bir sevgi işi Ercan" diyemezsin. O somutluğun, bugünün futbol takımında olmadığı da bir gerçek. O tarafa baktığımda olumlu, güzel birşey görmem mümkün değil. Fakat bugünkü futbol takımına az ilgi göstermek, Galatasaray'ı az sevmek anlamına gelmez. Bugün Futbol A.Ş'nin kötü yönetilmesi, bizi soğutması, değerlerini kaybetmesi, benim Galatasaray kavramına ait hislerimi değiştirmez. Değiştirmiyor. Galatasaray benim için sadece bir futbol takımı değil.

Bunları niye yazıyorum? Çünkü hafif alkollüyüm. Şu an eski sevgilimi arıyorum."Kazım ile mutlu musun?" diyerek kapatmak istiyorum ama yapamıyorum. Böyle zamanlarda karşı taraf telefonu açar ve sen sessiz kalırsın. Onun yüzünden sen içkinin dibini vurmuş, hayatına lanet okur hale gelmişsindir ama sen hala "gecenin bir vakti arayan serseri" olarak görülmek istemezsin, kendini saklarsın. Kendimizi saklıyoruz. Ve o gecelerden birinde, eski sevgili aranır ve ona konuşmazsın ya; arkadaşına veya hiç tanımadığın adama yaklaşırsın: "Abi ben hala seviyorum onu"

Neyse konu Hagi.Futbol A.Ş.'ye kırgınız, küskünüz. Ama yarın düzelir aramız belki .Hagi arayı düzeltebilir. Veya istemeden daha da kötü yapabilir. Belli olmaz ; ama bizim aramızı düzeltmeye çalışan tek kişi o. O vefalı bir arkadaş. "Abi ben hala seviyorum onu" diyerek gideceğimiz tek adam; şu anda o. Başka biri varsa söyleyin ona güvenelim.

Hagi'nin kararlarını beğenmemek mümkün. Olabilir. Fakat şu var be abi, bu adam 2.kez geliyor bu takımın başına. Ve ikisinde de takım çok kötüydü. Kimsenin gelmek istemedi zamanda geldi. Herkes "bana ne sizin ilişkinizden" derken.

Ve kabul, belki de onun kariyeri için çok iyi fırsatlardı, kabul etmek zorundaydı. Ama 1 hafta sonra kabul ederdi. İlk senesinde ilk İstanbul maçı Beşiktaş derbisiydi. Bu sene ilk maçında Kadıköy'e çıktı.

Kadıköy'deki maçın öncesini hatırlayın. Fark sesleri. Hezimet çığlıkları, deja-vu tişörtleri.O gün yenilebilirdik de. Ama o gün hocasız çıkmak da büyük utanç olurdu. Kadıköy'de yanımızdaydı Hagi.

Herşeye rağmen; Hagi bazı şeyleri hak ediyor. Kredisi baya yüksek. Onun tartışılacağı zaman biraz bu sezon sonudur, asıl bir sezon sonrasıdır. Ve o tartışılana kadar bu Futbol A.Ş. denen zımbırtının daha büyük sorunları vardır. Tartışılması gereken başka insanları.

Bu yazının sonunu bağlamam da şu an pek mümkün değil. Bırakın Hagi yapsın birşeyler. Her zaman Kadıköy'e çıkacak hoca bulamazsın. O cesarete sahip birini bulmuşken onu da yıpratmayın. Ne biliyorsa yapsın. 10 senede birçok iyi hocayı yedik bari bu sefer birini rahat bırakalım. Belki yeniden ilişki düzelir. Ve bundan sonra hafif alkol alınan akşamlarda tıpkı eskisi gibi eski sevgili aranmaz da yeniden puan hesaplamaları yaparız.

- Hocam şimdi Antalya'dan puan alırsak...
- Kesin gidelim o deplasmana.
- O hafta Fener kimle oynuyordu?
- Rize deplasmanı.kesin Rize yener.
- O zaman biz de şampiyonuz.
- Aynen. Ver diğer birayı da, şampiyonluğa içelim..