Cidade De Deus

Brezilya'yı seviyorum. Sineması, futbolu hep güzel. Bu film de güzeldi.

Konu güzel değil gerçi. Ama bu konuyu, sıcak güzel bir şekilde anlatmış yönetmen. Scarface gibi bir filmi Goodfellas gibi anlatmışlar. "Sineklerin Tanrısı"nı fena halde hatırlıyorsun.

Lil Ze gibi bir karaktersizi seviyorsun. Angelica gibi kızların varlığı "çocuklarda ortam da var" dedirtiyor, kafalar güzel. Rocket de eğleniyor falan.

Sonra film bitiyor, onlarca çocuk ölüyor, herşey sona erdi diyorsun. Ama bitmemiş. Doğa boşluk kaldırmıyor.

Zaten İstanbul'da yaşayan, büyük şehiri bilen, varoşta yaşamasa bile varoşun önünde geçen biri böyle hikayelerin varlığını bilir. Filmin sonunda "iyiler mutlaka kazanır" diyorsun bir anda ama aslında birçok iyi'nin kaybettiğini de görüyorsun. Sadece bir tane iyi hikayeyi anlatabilmek için seçilmiş ve devam etmiş.

Bazı gansterler, bazı mafyalar halkın mutluluğunu da sağlar, peki bu içindeki iyilikten mi yoksa vicdan azabından mı, yoksa kandırma mı (Ben'e)?

Herşey bir yana, hikayenin başında futbol topu görmek. Brezilya filmi için şaşırtıcı değil. Hoş karelerden biri.