Bu kadar silik olduğumuz bir maçı uzun zamandır seyretmemiştim. Maç içerisinde bazı pozisyonlarda çok sinirlensem de pazartesiyi bildiğim ve yaşadığım için bu takıma kızamıyorum. Maalesef sezonun en iyi maçını ve maksimumunu, Alex'i Kadıköy'de 5.dakikada atarak cesur olduğunu zanneden bir hakem yüzünden sıradan bir lig maçında verdik, bu sıkışık fikstürde 10 kişi iken 15 kişi gibi oynamak keşke Galatasaray maçına nasip olsaydı. Buna rağmen hoca fiziksel değil dedi, bir bildiği vardır. Mağlupken Selçuk'u oyuna aldı, Semih için 75 dakika bekledi, hiç haddim değil, ama dün hocanın da bence hataları vardı. Ama işte tek gerçek şu: Aykut Kocaman bundan sonraki tüm maçlarda sonsuz başarısızlıklar da yaşasa babamdan daha çok güveniyorum ona.
***
Ne bireysel hatadan ne başka etkenlerden, tam anlamıyla takım olarak kötü oynayıp kaybettiğimiz için mutluyum. 27 maçlık bir seri, İnönü'de bitmedi, japon bayrakları açılmadı, Telekom Arena'da bitmesi kabus olurdu, o da olmadı. Kadıköy'de Trabzon maçıyla bitseydi hırsımdan koltukları yerdim o da olmadı. Mağlubiyeti daha önce alabilecekken, Sivas'ta 1 puanı bile hiç hak etmeyerek aldık, çok huzurluyum. O yüzden hiç kafaya takılmayacak bir maç.
***
Herkese iyi bayramlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder