Galatasaray 2-0 Gençlerbirliği

Seyrantepe'ye gitmek istemiyorum. Ama gittiğim her maç, bir sonraki maça gidişimi kolaylaştırıyor. Ayak alışkanlığı oluyor. Ama isteyerek değil, görevmiş gibi. Sezon başında bisiklete binmeyi; değil maça gitmeye maçı izlemeye tercih etmiş biri olarak Aralık'tan beri maç kaçırmıyorum, bunun için özen gösteriyorum.

Kadıköy'den önceki son maç. Bu maçların anlamı var. En azından benim için. O yüzden yine gitmek için bahane bulduk. Kadıköy öncesi tezahüratları güzeldi.

Bazıları "ulan yine böyle dediniz ehehe" diyecektir ama bu başka birşey. Bu derbi öncesi iddialı olmak değil. Sadece derbinin; camianın en önemli maçlarından birinin, başladığını gösterir. İşarettir. Ne zaman Kadıköy'deki debiden önceki son iç saha maçında "içim rahat etmiyor" denir, işte o zaman GS-FB maçı başlar. Gelenektir, ritüeldir.

Bu sefer de dendi. Skor 2-0 oldu, o tezahüratlar başladı. Fakat sanki bir sönüklük hisettim. Acaba stadyum yapısından dolay mı? Yoksa insanlar derbi heyecanını kaybetmiş olamazlar. Öyle olsa niye metroda gelirken ve gideken herkes Fenerbahçe'ye küfretmeye çabalasın. Metroda başımız ağrıyana kadar gürülyü yapan kitle, içim rahat etmiyora haftaya kadıköyde'ye katılmıyor. Eskiden olsa, basın yalan yazıyor dendiği zaman kendi sesimi duyamazdım. Şimdi kendi sesimden baska ses duyamıyorum.

O yüzden gidesim gelmiyor. Eskisi gibi haz alamıyorum. Kendi stadımda adım atamıyorum. Koltuktan merdivene bir adım atsam, ofsaytta kalmış forvet gibi oluyorum, güvenlik bayrağını kaldırıyor.

Ama yine de gidiliyor. Çünkü bu takımın bir özel durumu var. Başka bir sinerji var arada. Maç sonunda tribün takımı çağırınca ilk gelenler yabancı futbolcular oluyorsa, o takımın maçına da gitmek gerekir.

Maç güzel değildi bence. Televizyondan izleyenler keyif almış. Ara sıra böyle terslikler oluyor. En sevindirici olanı sarı kart cezalısı çıkmaması. Sanırım sakatlık da yok. 2-0 kazandık, çok pozisyon vermedik. O zaman saha içini konusmak gereksiz. Zaten bu takımın en güzel tarafı; bizim maçı konuşmamızı engellemesi. Siz keyfinize bakın biz maçı kazanırız. Kazanıyorlar da. Şimdiden tarihin en sempatik takımlarından biri oldular. Haftaya efsane olma fırsatları var.