Biraz Ara

Çok yoruldum. Hayatımın hiç bir senesinde bu kadar yorulmadım. Hem fiziksel olarak hem kafa olarak. 

Hayatımın her senesinde olduğu gibi geçen yaz da Bodrum'a gitmiştim. 1 Ağustos'ta dönmüştüm. İnanılmaz huzurluydum dönüşte. Tatil bittiği için ve ailemi geride bıraktığım için hüzünlüydüm ama mutluydum. Sadece 23 gün sürdü o huzur. Kötü bir haber aldığım 23 Ağustos'tan 10 Ağustos'a geçen süre acısıyla tatlısıyla çok fazla hırpaladı beni.

Sağlık sorunu oldu. Hayatımda çalışmadığım kadar çalıştım. Uykusuz geceler oldu. Para kazanmam lazımdı, kazanmaya çalıştım. Sosyal hayatımdan kıstım. İçime kapandım. Fiziksel olarak da çöktüm. En son gücümü de haziran ayında direniş zamanı kullandım. "Direnişte çok aktiftim" demiyorum ama hem oralara gitmek hem çalışmak, hem ailevi sorunlar birleşince, bünye ve kafa çok yoruldu.

Son 20 gün, belki de 1 ay, sıfır motivasyonla devam ettim hayata. Bloga sık sık giren fark etmiştir zaten. Eskisi kadar yazamadım. Hem içimden gelmedi hem kafam durduğu için yazamadım. İki kelimeyi bir araya getirmek çok zor geldi. 

Şu an rahatlama imkanına kavuştuğumu bilmek bile iyi geldi ve 2-3 gündür daha fazla yazı yazdım. Daha mutlu oldum. Daha sosyal oldum. Şimdiden dinlenmeye başladım. Senelerdir yapmadığım kadar uzun bir ara vereceğim. Umarım dönüşte daha verimli olabilirim ki gitmemin asıl sebebi de bu ne yazık ki. Keşke sırf gitmek istediğimiz için gidebilsek. Ama daha iyi dönelim diye gidiyoruz. Yazık...

Bunu da yazmak istemezdim. Sonuçta giden var, kaçan var, bunları yapamayan da var. Ama olsun. Aktif blog olunca her şeyi yazmak lazım. Günlük işte. 2 sene sonra bu boşluğa bakıp gülümsemek de var işin ucunda...