Galatasaraylıyım. Galatasaray'ın her golüne seviniyorum. Bazı futbolcuların gollerine daha fazla seviniyorum. Mesela (golün önemini eşit tutarak) Eboue'nin, Engin'in golüne daha az sevinirim. Semih'e daha çok sevinirim. Burak her hafta atarken sevinirdim, şimdi orucu bozarsa daha çok sevinirim. Buraya kadar normal. Aslında normal değil ama taraftarlık standartında anlaşılması kolay.
Umut ise bambaşka. Sanki o atınca ben de atmışım gibi hissediyorum. Adamın suratında çok farklı bir ışık var. Onun gol atması, "İyiler mutlaka kazanır" sözünün yeşil sahadaki temsili. Umut, yarın Fenerbahçe'ye transfer olsa (üzülürüm) ve gol atsa yine hemen hemen aynı şekilde sevinirim.
Futbolcuları övmek, sevmek günümüzde çok riskli bir hal aldı. Bu adam da bizi yanıltırsa çok üzülürüm. 9 ay içinde Schalke'ye, Real'e ve Juventus'a gol attı. Hayatta bundan daha büyük UMUT olamaz....
Zan,Umut..Sıra Sabri'de..Bir iade-i itibar'da ona lazım..
YanıtlaSilbu adamlar ne zaman peydah oldu bilmiyorum , gizli ibne oldukların şüphelenmekle beraber
YanıtlaSilyeteneğine değilde saç kesimine , tipine , göz rengine , dövmesine göre adamlara dileniyorlar
metroseksüel değil diye ne "dönerci ustası lan bu , bizim kapıcıya benziyo" tarzı yaklaşımlar
saçma saçma nedenlerle dileniyorlar adamlara
ha biz de az değiliz , kitap okuyor diye ilahlaştırdığımız adamlar da olmadığı değil geçmişte ( şekspir ümit )
er meydanı saha beyler
Yine düşünüp de anlatamadıklarımı anlatmak için referans vereceğim bir yazı olmuş, eline sağlık. Seviyorum bu adamı.
YanıtlaSil