Dağ

Nefes ile Dağ'ı 2 ay öncesine kadar izlememiştim. Fragmanlarından, daha doğrusu o çok bilinen sahnelerinden gördüğüm kadarıyla (Nefes-İçtima / Dağ-Affet), Nefes'in milliyetçilik vurgusu üzerinden yürüyerek basitleşeceği, Dağ'ın ise az reklama rağmen daha farklı duyguları ön plana çıkararak başarılı olacağı şeklindeydi. Fena yanıldım.

Nefes muazzam bir film olmadı ama yine de; ülkenin standart düşünce kalıbını düşündükçe cesur  bile sayılabilirdi. Dağ ise neredeyse "kamu spotu"na dönüşmekten son anda kurtulmuştu. Ufuk Bayraktar'a büyük bir teşekkür borçlular. Yoksa filmde geriye izlenecek hiç bir şey kalmıyor.

Ben daha çok kısa dönem-uzun dönem askerlerinin çatışmasından yola çıkarak bir kurgu hazırlayacaklarını düşünmüştüm. Ama Donnie Darko tipli arkadaşımızın canlandırdığı uyuz kısa dönem karakteri bu çatışmayı daha en baştan bitirdi. Ezber kalıplar, basit cümleler, tribüne oynamalar...

Acaba Alper Çağlar, yine ilginç ve işlenmemiş bir konuya sahip olan Büşra'yı da böyle harcadı mı?  (izlemedim) Sanırım onu Bahadır Boysal kurtarmıştır, bunda ise Ufuk Bayraktar bile yeterli olmamış.

Müzikler yetersiz, flashbackler ana hikayeden koparacak kadar dağınık, Donnie Darko'nun askerlikle alakası olmayan uzun saçları gibi birçok detay atlanmış, kısacası olmamış, hatta olsun diye çaba bile gösterilmemiş. Sanki Nefes'in yarattığı rüzgardan faydalanmak için kısa sürede yapılmış. Zaten ilginçtir, 30 yıllık savaş döneminde 3 tane film çıkmış,onlar da kapılan rüzgardan etkilenmiş. Ülkenin her yeri, her kesimi bu kesimi görmezden gelmiş, sinema dahil.

Son söz de Ufukhan Bayraktar'a... Adam eğitimi oyuncu değil ama en kralından daha iyi rol kesiyor. Adam yakışıklı değil ama en jantisinden bile daha karizma. Aslında bu yazının başına da onun filmdeki rakı masası sahnesini koymak lazımdı, ama filmi izlmeyenler o sahneyi görünce belki filmi izlmeye heves eder diye vazgeçtim. 80 dakikalık filmin izlenecek tek kısmı o 3 dakika ve Ufuk Bayraktar'ın diğer sahneleri. Gerisi boşluk.