"Annem kendi halinde bir ev hanımı ama çok güçlüdür. Babam yıllarca Libya'da kamyon şoförlüğü yaptığı için annem bizi tek başına büyüttü. Babamı iki üç yılda bir görüyorduk. Nevşehir'de başkalarının işlerinde ırgatlık yapıyorduk. Mesela komşunun bağına üzüm toplamaya gidersin, bir gün için sana iki kasa üzüm verirler. Biz de o şekilde geçiniyorduk. Zordu. Bir defasında babam bizi görmeye geldiğinde gitmesine izin vermedik. Sonra da babamın gitmesini istemedik, İstanbul'a yerleştik...
Lisedeyken hep üniversite hayali kuruyordum. Dersaneye gitmeden, özel ders almadan iyi bir puan kazanmıştım. Okuduğum liseyi de birinci olarak bitirdim. Üniversiteyi bırakmak içimde bir ukdedir. Belki futbolu bıraktıktan sonra devam ederim. Annem de sevinmiş olur. Kayserispor'da futbol oynarken her gün arayıp, "Bırak orayı okuluna git! Öğretmen olursun ne güzel" diyordu..."
Köksal Yedek / 4-4-2 Mayıs sayısı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder