Snatch çok değişikbir filmmiş. Herkes bahsediyordu, izlemek yeni nasip oldu. Eğlenceli bir film. Fakat çok hızlı. Britanya'da böyle bir ekol var herhalde. Trainspotting de böyleydi. Takibi zor oluyor. Aslında alışık olsak fena da değil, sıkılmıyoruz. Ama filmi sindire sindire izlemeyi sevenler için biraz rahatsız edici. Premier Lig gibi, hızlı tempolu, langır lungur... Birikim yok, tüketim var ama eğlenceli.
2000'de 15 yaşındaydım ve bu filmi o dönem izlemiş olsaydım Brad Pitt'e özenmek için kasardım. Sanırım bu sayede ilk defa üst üste iki iyi film denk geliyor. Seven sağlam filmdi ama Brad Pitt'in acemilikleri vardı. Fight Club sonrası Snatch izleyenle, "Bu adam olmuş" demiştir. Sinema ilginç tabi, 15 sene sonra izlesen bile film aynı yerde kalıyor. Sen izliyorsun ve fikrini buna göre yeniden oluşturabiliyorsun. Ama futbol öyle değil mesela. Messi golünü attı, izlemen lazım, değerlendirmen lazım... 10 sene sonra çıkıp, "Messi'yi yeni izledim aslında iyi topçuymuş" diyemiyorsun. Bu da böyle bir analiz işte...
niye hep sonradan takip ediyoruz bu tarz kült işleri? millet kaymağını yedikten sonra denk geliyor nedense
YanıtlaSilLock, Stock and Two Smoking Barrels, Snatch'in atasıdır. Guy Ritch'nin de ilk filmidir. Onu izlemeni ve sonradan Snatch'i yeniden yorumlamanı öneririm
YanıtlaSil