Başrollerinde Zach Efron ve Emily Ratajkowski olan bir filmden insanlar ne bekleyebilir ki? Hayatın anlamını buradan çıkarmayacağımız az çok belli. Ama iyi zaman geçirmek mümkün. Tüm olumsuz yorumlarına rağmen zaman ayırıp izledim ve hiç sıkılmadım. Gayet beğendim.
Yönetmen Max Joseph'in ilk uzun metrajlı filmi. Onun etkisi olsa gerek, zaman zaman MTV klipleri tadını almak zorunda kaldık. Çok başarılı bir yönetmenlik yok. Oyunculuk vasat. Kurgu ve senaryo ilgi çekici. Ergen ve gençlik filmi olsun çamurdan olsun Yine de soundtrack ayrı bir parantez hak ediyor, filmin en güçlü yanı.
Bu film sayesinde, çevremizde son dönemde türeyen ve şarkıları winamp'tan sıralayıp, "DJ'im ben, çok kaliteli mekanlarda çalıyorum" diyen adamları, artık biraz daha kenara atacağım. Bu işin esasında ne kadar ciddi olduğunu özellikle şu sahneyle daha iyi anlamış olduk. Öyle şarkı seçmekle olmuyor.
Zaten son dönemde, müzik dinleme alışkanlığım bir kanal daha kazanmıştı. Bu film sayesinde, yeni bir tarza biraz daha eğilmekten zarar görmeyeceğimi düşünüyorum.
Bu arada Emily hakkında da şikayetlerim var. Blurred Lines klibindeki hali çok güzeldi. Sonrasında Instagram postlarında giderek kendini basitleştirdiğini düşünüyorum. Oysa müthiş bir potansiyel var. Bu filmde onu bir kez daha hatırladık.
Bu arada filmde güzel diyaloglar var ve filmin esas yıldızı Wes Bentley...
- Kimse kötü biri olduğunu düşünmez, ama ben iyi biri olduğumu düşünmüyorum.
+ 27 yaşına kadar gerçek bir insan bile değilsin.
Cumartesi akşamı Süper Lig maçından sonra pizza söyleyerek izlenecek film...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder