Yeter

Havanın en azından ılık olduğu günleri, o muhteşem dönemleri özlüyorum.

Sanırım son yılların en soğuk kışını yaşıyorum. Büyük acı çekiyorum. Tabir olarak değil, çok ciddi bir fiil olarak kullanıyorum bu acıyı. Maçta tekme yesem bu kadar sert bir acı olmuyor.

Sabah yataktan kalkamıyorum, elimi yıkayamıyorum, sokakta yürüyemiyorum, otobüs beklerken hareket edemiyorum. 

Tamam mevsimlerin hepsine saygımız var. Doğa bir döngüyü yaşamalı. Sağlıklı olan bir yaşam bunu gerektirir. Buna katlanmak zorundayız. Fakat bu seneki kış da diğerlerine pek benzemiyor. Fırtınalar, yağışlar, soğuklar... Arada televizyon haberlerine 'İstanbul baharı anımsatan bir haftayı yaşadı' klasiği yansırdı. Bu sene hiç göremedik. İki üç günlük lodos esintileri ile avunduk.

Acaba küresel ısınma ve bozulan dengeler mi buna neden oldu yoksa, ben mi birey olarak tahammülsüz ve güçsüz kaldım emin değilim. Kesin olan bir şey var; o da artık bahar gelsin, yaz gelsin, günler uzasın, içimiz ısınsın