İstanbul'un eski fotoğraflarını görünce uzun uzun bakıyorum. Neymiş, ne olmuş... Güzel bir kıyas malzemesi çıkıyor ortaya. Özellikle anne-babamın gençliğine tekabül eden dönemler beni daha da meraklandırıyor. Aynı yerlerde büyümüşüz ama hiç de aynı değilmiş. Ne kadar da ilginçmiş. Yaklaşık kırk sene önce; insanlık tarihinde kısacık bir süre, ama bambaşka bir çağ gibi...
Bu sefer bir fotoğraf değil reklam çıktı. Kendimi garip hissetmem için çok fazla bireysel neden var ama bunların hiçbiri önemli değil. Yine de reklam hoş. Sanki Geleceğe Dönüş!te Hill Valley'in yapıldığı döneme denk gelen Marty gibi hissediyoruz. Elimize böyle bir afiş tutuşturuyorlar sanki. İnsan şaşırıyor; her şey farklı...
Bakireler Tapınağı denizin ortasında duruyor. Şimdilerde Migros'un otoparkında. Apartman yok. Tarlalar var. "Banliyo trenleri durur" diyor ama yaklaşık altı senedir durmuyor! İnsanlar denize girmeye buraya geliyormuş... Sadece birkaç sene sene önce.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder