Grumpy Old Men

Çocukluğumuzda televizyonda sıkça rastladığımız filmlerden. Benim hiç ilgimi çekmemişti. Zaten o zamanlarda bizim yaş grubunun izleyip gülebileceği filmlerden mi emin değilim. Fakat yine de izleyen arkadaşlarımı hatırlıyorum. Kendi çapında bir meşhurluğu vardı.

Fakat 1993'te çekilen filmi, tüm 90'ları pas geçerek yok saydım. İzlemek de yeni nasip oldu. Güzel bir pazar kahvaltısı sonrası, karlı havada izlenebilir.

Benim izleme nedenim son aylarda Jack Lemmon filmlerine sarmış olmamdı. Tabi o filmlerin çoğu 1960'lara ait. Denk gelince 1990'lardaki haline de bakasım geldi. Yetenekli bir sinema oyuncusu ve komedyen olduğu aşikar. 68 yaşında aynı şekilde başarılı bir performans sergilemesi şaşırtmadı ama etkiledi. 

Walter Matthau ise tipini isminden daha iyi bildiğimiz isimlerden. Konu konuyu açar. Lemmon ile beraber 10 filmde oynamışlar. Grumpy Old Men sayesinde bu bilgiyi öğrendim ve listeye göz attım. The Odd Couple Oscar adaylıkları olan da bir film. İzlemek için heveslendim. Aklımın bir köşesine yazdım.

Grumpy Old Men'in ikincisi de iki yıl sonrasında çekilmiş. Ona aynı hevesi gösteremedim. Fakat serinin ilk filmi yeterli derecede iyi. Sıkmıyor, güldürüyor. Huysuz yaşlıların kendi aralarında atışmaları, çocuk gibi davranmaları büyük bir kesimi memnun etse de bana cazip gelmiyor. Fakat gerçekten Lemmon etkisi hissediliyor.

Birçok komedyenin mizahı mimik yapıp geçmek sandığı bir çağda Lemmon önemli bir örnek.  Zira kendisi sadece mimiklerini kullanmakla kalmıyor, duygularını da gösteriyor, hissettiriyor. Canlandırdığı karakter bir karikatür değil. Çoğu filminde de öyle karakterleri olmadı. Sıradan normal insanlara komik haller yükledi. Evet mimikleri vardı, güldürdü de. Fakat sadece ondan ibaret değildi.

Tam bu noktada çok sevdiğim ama komedisinde pek gülemediğim Jim Carrey ile benzeştiğini ama bir noktadan sonra ondan ayrıldığını düşünüyorum. Lemmon, bu fark sayesinde komedyenden öte bir sinema oyuncusuna dönüşüyor. Carrey de sinemaya çok büyük katkılar verdi ama muazzam yeteneğini harcadığına dair görüşlerimi başka bir yazıya saklıyorum.

Bu arada Lemmon filmi denilince akla gelmeyen ama belki de kariyerinin en önemli filmlerinden biri olan Missing'i hâlâ izlememiş olmam da benim ayıbım. Fakat JFK'dan kendisine aşinayım. Yani Lemmon sadece bir komedyen olarak geçirmedi ömrünü. Carrey de u yaftadan sıyrılınca farkını belli etti zaten.

Yani kısacası, başlıkla alakalı olarak yazıya dönersek; oyuncusuyla büyüyen bir film...