Fakat esas meseleyi bir kenara bırakırsak; gerçekten sporcuların bu dünyada çok önemli bir gücü yok mu?
Son olarak Milan-Inter derbisi öncesi Andrei Shevchenko dev ekrandan stadyuma bağlandı. Tüm stadyum, Milanlılar, ezeli rakibinin taraftarları, sahada onu izleyerek büyüyen futbolcular ve televizyon başındaki milyonlarca insan onu pür dikkat dinledi.
Gerçi biraz 1984 tarzı bir kare gibi duruyor ama olsun. Belki de etkileyici olan kısmını da oradan almıştır. Bir politikacının, çok yüksek oylar almış bir devlet başkanının, çok zengin bir iş insanının, hatta (spora benzer kültürel bir alan olduğu için) çok sevilen bir sanatçının bile bunu başarması kolay değil gibi geliyor bana.
Bu sadece sporculara özgü bir karizma, onlara yüklenmiş bir güç.
Yine de bu işin zirve noktası, ülkesindeki savaşı durduran Didier Drogba'dır. Onu anmadan da geçmek olmaz. Bakalım bu savaşın Drogba'sı kim olacak? Yani inşallah biri olur ve tez zamanda çıkar ortaya...
spor çok acayip bir şey. bu yaklaşık 21-22 sene önce kafama çakıldı :) uefa kupasını alan gs'nin yıldızısın diyelim. lütfen isimlere olan antipatimizden bağımsız düşünelim. siyasetçiler vardı mustafa sarıgül ve mehmet ağar, bir iş adamı cem uzan, bir grup gazeteci güneri cıvaoğlu, fatih altaylı ali kırca vs. farklı sektörlerden önemli sayılacak figürler sonuçta bunlar. soyunma odası civarında ziyarette ya da bir ödül töreninde hepsi etrafında pervane. eurobasket 2001 keza.. yılmaz erdoğan cem yılmaz.. ünlü sanatçılar saha kenarında amigo gibi destekliyorlar seni. ne yalan söyleyeyim büyülü gelmişti. veya bugün aziz sancar ya da vedat milor seninle fotoğraf çektirmek isteyebilir mesela. çok acayip.
YanıtlaSil