Bugün yapmamam gereken birşeyi yaptım. Nerede ve nasıl olduğunu söylemeyeceğim. Zaten önemi yok. Yapmamam gereken bir şeyi yaptım, kendimi yerde buldum.
Son zamanlarda biraz havalanmıştım. Şımarmıştım. İyi oldu. Düşünce maalesef kendimi görebildim. Başarısız. Bu açıdan bakınca aslında; yapmamam gerelen şeyi yapmam gerekiyormuş.Bir nevi faydalı oldu ama yanlış-hatalı bir davranış olduğu için vicdanımı da rahatsız ediyor.
Yarın unuturum herhalde. Olayı unutmam da, bu hissiyat gider. Vicdanım sızlamaz, o unutur en azından. Genelde hep öyle oluyor zaten. Olayları hatırlarsın, olayların hissettirdiklerini unutursun.
Sonuç olarak; ne kadar boş veya buralara uygun olmayan biri olduğumu fark ettim. Yazının başlığı niye 3? O da bende kalsın. Sen ya Bülent Korkmaz olarak bil, ya da "Allah'ın hakkı 3'tür" den git. Sendromlu pazartesi günlerinde aklımıza bundan sonra hep bu 3 numara gelecek. Bizi bu dertten, sendromdan ise 10 numara çıkarır. Sen Hagi olarak bil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder