Biraz iddialı, hatta bilgisizce bir tespit olacak ama sinemada Fransızlar, Akdenizli olduklarını yeni keşfetti. Son dönemde İspanyollar veya İtalyanların filmlerine benzer işler çıkarıyorlar. Ya da bana öyleleri denk geliyor.
Robert Guediguian'ın 2014 filmi Au fil d'Ariane bunlardan biri. Çok başarılı bir film olduğunu söyleyemem. Fakat sıfır beklentiyle izlenince keyif almak mümkün. Bir kere başlangıcında Ya Rayah var; ki bu insanın filme girmesini sağlıyor. Çok iyi bir başlangıç oldu. Ardından bol bol Marsilya görüntüleri, sıcaklığı, baharı... Çok ilginç karakterler de var. Filmin zenginleşmesini sağlıyorlar.
Fakat eksikler de yok değil. Mesela birçok sahne arka arakaya sıralanınca ve bu sahnelerde müzik çok baskın olunca (özellikle de Jean Ferrat) video klip izliyor gibi olduk. Bir de konuşan bir kaplumbağaya gerek yoktu. Ayrıca önemli bir yer teşkil eden ritüel kısmı; normalde hoşuma gitse de tüm 90 dakikanın içinde biraz sırıttı. Filmin temposunu kaldıramamış.
Fakat eksikler de yok değil. Mesela birçok sahne arka arakaya sıralanınca ve bu sahnelerde müzik çok baskın olunca (özellikle de Jean Ferrat) video klip izliyor gibi olduk. Bir de konuşan bir kaplumbağaya gerek yoktu. Ayrıca önemli bir yer teşkil eden ritüel kısmı; normalde hoşuma gitse de tüm 90 dakikanın içinde biraz sırıttı. Filmin temposunu kaldıramamış.
Ayrıca sonu da hoşuma gitmedi.
Yine de bu kadar eksiklik saymama rağmen film kesinlikle IMDB puanını (5.7) hak etmiyor. 6'yı geçebilirdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder