Another Happy Day'i izlemeden önce kısaca konusuna ve kadrosuna baktım. İlgi çekmemesi mümkün değildi. Ama keşke tür olarak 'kara komedi' yazılmasaydı. Kesinlikle bu türün filmi değil. O nedenle ben, kendimi hazırladığımı filmi karşımda bulamadım.
Yine de fena film değil. Kaotik, sıkıcı, tıkanmış Amerikan ailelerinin, bireyler üzerinde yarattığı psikolojik tahribatı görmek beni sevindirdi. Oysa ben bir Amerikalı değilim. Ama yine de Türkiye'nin özellikle büyük şehirlerinde böyle ailelere rastlamak mümkün. Üstelik burada ailelerin baskısına bir de gelenek- çevre baskısı ekleniyor ki; işte asıl o zaman aile kavramı resmen zulme dönüşüyor.
Filmde bu zulmü yaşayan Lynn karakterini görüyoruz. Ellen Barkin pek hoşlanmadığım bir oyuncuydu ama burada baya iyi iş çıkarmış. Filmi tercih ederken Demi Moore'un adına kandığımı itiraf etmem lazım ama ondan beklediğimi bulamadım. Üstelik Patty karakteri yüzünden kendinden bile nefret ettirdi.
Sundance Festivali'nde dikkat çeken bir film... Neden oralarda boy gösterdiğini anlayabiliyorum. Filmin atmosferi oraya çok uygun. Ama zaman zaman rahatsız edici olabiliyor. Olması da gerekiyordur zaten. Yine de 'kara komedi' demeselerdi iyiydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder