İnsan bu ülkede yaşlılığında bile doya doya hüzünlenemez..
Yaş 30'a doğru giderken, "Ah o eski günler..." nostaljisi yapmaya başlamak varken, nelerle uğraşıyoruz.
Gönül isterdi ki, yavaş yavaş tribün anıları anlatıp, bizden ufaklara "Bizim zamanımızda böyleydi, şöyleydi..." diyelim. Fakat öyle olmuyor. Oraya sıra gelmiyor. Passolig yasağından tut, derbi deplasman yasaklarına kadar... Bizi tutsak eden, bağlayan, kafamızı meşgul eden onlarca gereksiz konu var, ve bunlar da bizim gençliğimizin son yıllarına tekabül ediyor. Elde edeceğimiz son anılarımızı çalıyorlar. Son hikayelerimize göz koyuyorlar.
Kahretsin. Kahrolsun. Yok olsun. Bitsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder