Rang De Basanti, tam Türkçe'ye çevrilince "Onu Sarıya Boya" anlamına geliyormuş. Yani doğru çeviri. Fakat aynı zamanda fedakarlık yapmak anlamına gelen bir deyimmiş. Filmin bir kısmı sarı renkte olunca, başka bir anlam aramayı düşünmedim. Fakat sonradan okuyunca böyle bir bilgiye kavuştum. Umarım çok yanıltıcı değildir.
Filmin Hindistan yapımı olduğunu fark ettirecek birçok etken var. Oyuncular, dil, danslar, sürenin uzunluğu. Fakat kurgu ve repliklere bakınca bir Türk filmi de diyebilirdik! Türkiye ile çok fazla ortak nokta var. Karamsar gençlik, üniversitede gençleri dövmeye çalışan milliyetçiler, aileler, mesaj kaygılı cümleler. Duygu sömürüsü de had safhada. Biraz eğlenceli de. Sıkılmadan izleniyor. Yani Yılmaz Erdoğan ile Levent Kırca'nın ortak çekeceği filmlerden biri olurdu. Hatta çok uzun ve gereksiz sahnelerini düşününce, tek sezonluk güzel bir diziye dönüşebilirdi. Özellikle Facebook'un TC tayfasından çok beğeni alırdı.
Bu arada Hintçe ile Türkçe arasındaki benzerlikler de kulağa çalındı. Defol, inkılab, siyasi, dost, cihan, şahit, gibi kelimeleri seçtim. Bismil adında bir karakter de vardı ama onun konuyla ilgisi olmayabilir.
Tabi oyunculuk konusunda filmin büyük artısı olduğunu söylemek lazım. Aamir Khan muhteşem bir oyuncu. Avrupalı veya ABD'li olsaydı ne olurdu acaba? Gerçi dünyanın en kalabalık ülkelerinden birinde popüler olmak da az bu iş değil. Film çekildiğinde 41 yaşındaydı ama oynadığı karakter 20'lerin başındaki bir üniversite öğrencisi. Bu arada 3 Idiots'ta da yanında olacak (Üç sene sonra) Sharman Joshi'nin de çok iyi performans sergilediğini söylemek gerek.
Hindistan'ı sömüren İngiliz'in gelip Hindistan'ı barıştırmaya çalışması da her emperyalizm tehlikesindeki ülkenin bireyi gibi beni de üzdü ve inandıramadı. Filmdeki en tutarlı karakterin milliyetçi kardeşimizin olması da ayrı bir darbeydi. Yine de Müslüman/azınlık karaktere kanımız ısındı.
İzlemesi güzel, akıcı, renkler de güzel ama fazla popülist. Sınıfta kalmaz ama zor geçer...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder