Küba'dan filmlere aşina değiliz. Küba'dan çıkan sistem eleştirisine ise hiç şahit olmamıştık.
Conducta bu açığımızı kapatıyor. Tabi ki filmi bizim için hazırlamamış yönetmen ve senarist Ernesto Daranas. Kendi ülkesinde ödüller alması, ülkedeki muhalefete güç vermiş olsa gerek. Bu anlamda 1961 doğumlu Ernesto'dan böyle bir film çıkması başlı başına şaşırtıcı olabilir.
Tabi ki Küba'da sistemin kanadığı yerleri son dönemde sıkça görüyoruz. Başı sağlık çekiyor. Devlet içindeki çürüme de bunlardan biri. Bu filmde ise eğitime odaklanıyoruz.
Babasını tanımayan, uyuşturucu bağımlısı annesiyle yaşayan Chala, zor bir hayat yaşamaktadır. Okuldaki diğer arkadaşları da benzer problemlerle (göçmen, evsiz, babası hapiste) büyümektedir. Öğretmenler ise ikiye ayrılır. Bazıları sadece kendisine verilen görevi yerine getirir, bazıları da idealist davranır. O idealist öğretmenlerden Carmela ile Chala arasında kurulan bağ öykümüzün merkezinde yer alıyor.
Chala hayatının başındadır, Carmela ise emekliliği gelmesine rağmen mesleğine devam edmektedir. İkisi de birbirlerine omuz verirler. İşte burada sistem eleştirisi yapan filmlerin kırılma noktası devreye girer. Kuru bir fotoğraf çekerek, muhalif sıfatına uygun görevinizi yerinize mi getireceksiniz; yoksa bir yol inşasına mı gireceksiniz?
1961 doğumlu Ernesto Daranas, inşayı tercih edenlerden. Toplumdaki her bireyin, tıkanmış sisteme direnmek için yapabileceği eylemleri ve rolleri olduğunu gösteriyor. Bu noktada Carmela'yı önümüze güçlü bir rol modeli olarak sunuyor.
Sinematografisi, özellikle çocuk oyuncuların başarısı (daha önce hiç oyunculuk deneyimi olmayan) ve müzikleri oldukça başarılı. Konu belki çok yavan gelebilir. Zira benzerlerini çok izledik. Farklı olan bunun Küba'dan çıkmasıydı. Diğer taraftan ben böyle filmler izlemeyi seviyorum. Ergenler, onlara yön veren idealist isimler, bir şekilde hayat mücadelesine devam eden karakterler. Bu birlikteliğin benim nazarımda her zaman gideri vardır. Conducta da beni yanıltmadı.
"En kötü efendiler, en iyi hizmetkarlardan çıkar" sözü ise bize bu filmden kalan en büyük miras...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder