Küçümsemek için söylemiyorum ama benim efsane gol tanımıma çok girmiyor. Zira beceri (kesinlikle inkar etmiyorum), rakibin hatasını veya zayıflığını bastıramıyor. Geçen hafta Rafa Silva'nın touchdown'ından sonra, bu hafta da Andre çok uzaklardan muazzam bir gole imza attı.
Kaleci hatası ne kadar öne çıksa da tabi ki bu gole burun kıvırmak kolay değildi. Böyle bir aykırılığa girişmeyeceğiz. Fakat aynı maçta Lucas Cunha'nın attığı gole de yazık olduğunu eklemek lazım.
Öte yandan Andre'nin attığı golün hikayesi bence çok değerli. Yani gole bir hikaye katarsak benim de çok hoşuma gidecek bir kimliğe bürünebilir. O zaman katalım.
Gil Vicente sezonun en iyi takımlarından biri. Düşük bütçeli kadrosuyla ilk dördü zorluyor. 2022 yılında da henüz yenilmemişti. Arouca deplasmanına da favori olarak geldiler. Zor bir deplasman olduğu aşikardı ama küme düşme hattındaki takımın seviyesi de sıralama sayesinde az çok kendini belli ediyordu.
Karşılaşma da beklendiği gibi başladı. Gil Vicente atak üzerine atak yapıyor ama duvarı aşamıyordu. Zaten maç sonunda topla oynama oranları 70-30 Gil Vicente lehineydi. Bunun en önemli nedenlerinden biri Arouca'nın ilk yarını sonunda 10 kişi kalmasıydı.
İkinci yarı başlarken merak edilen Gil Vicente'nin golü ne zaman bulacağıydı. Fakat aksi oldu. Andre Silva sol taraftan Arsenio'nun yatığı ortaya kafayı vurdu ve fileleri havalandırdı. Bu arada golün ortasını yapan Arsenio, bu sezon iki kere (13 ve 11. haftalarda) haftanın golünü kaydederek bloga girmişti.
Ama hikaye burada bitmedi. Dört dakika sonra maçın ve sezonun senaryosuna uygun bir gol geldi. Canhıraş bir şekilde savunma yapan Arouca, ucundan tuttuğu üç puanı kaptırmamak için en ufak fırsatı değerlendirmek zorundaydı. Zira her an gol yiyebilirdi. Gil Vicente atağında boşta kalan top Andre'nin ayağında kaldı. Andre hızlı atağa çıkmayı düşündü önce ama tek başına nereye gidebilirdi? Yolun sonu kapalı gibiydi. O da yaklaşık 65 metreden kaleyi düşündü.Ve top filelere doğru süzüldü.
Golü güzel yapan unsurlardan en önemlisi, top havadan kaleye doğru inerken giderek yükselen tribün sesiydi. Zaten bu seslerin hastasıyız. İkincisi de Arouca kalesinin arkasındaki kameranın çekimi. Orada topun gidişini çok daha net bir şekilde görülürken, Andre'nin de top daha kaleye girmeden sevinmeye başlaması da son dönenin tabiriyle ayrı bir alfalıktı.
Son olarak; golün sol ayakla atılması da bizi ayrıca gururlandırdı.
Böyle Arouca, ilaç gibi beklenmedik bir üç puanı cebine soktu. Andre son iki maçında dört gol atarak sezonun kahramanlarından biri olmaya adaylığını koydu.
