Galatasaray geçen sezon soğuk ve karlı bir kış günü lig maçında Gaziantepspor ile karşılaşmıştı. Lucas Neill'in Galatasaray taraftarı önündeki ilk maçıydı. O gün maç sonunda Neill'in beklentiyi karşılamadığını yazanlar olmuştu.
Galatasaray o gün, 74 dakika rakibi bunalttı. Golü bulmakta zorlandı. En sonunda arka direkte biten taraftarın sevgilisi Mustafa Sarp golü attı. Beşiktaş ve Panathinaikos maçlarından sonra yine kritik bir gole imza atıyordu Sarp. Şampiyonluk yarışı giderek kızışırken çok kritik bir 3 puan.
O gün herşey bu kadar pozitif değildi muhakkak. Tatsız hadiseler de yaşanmıştı. Galatasaray, skor 0-0'ken penaltı kazanmıştı. Topun başına, günün kötü ismi Nonda geçmişti. O günün Büyük Kaptan'ı Arda Turan, topu Nonda'ya vermişti. Golü atıp moral bulsun diye. Nonda, penaltıyı kaleci Mahmut'a nişanlayınca, Galatasaray tribünlerinin bir kesiminden cılız da olsa ıslık sesleri duyuldu. Bu arada o gün başarılı maç çıkaran Mahmut, bugün artık Gaziantepspor'un yedek kalecisi. Kırmızı-siyahlı takımın kalesinde yetenekli Mahmut'tan daha kaliteli bir isim var. Galatasaray ise 1 sene önceki maçtan sonra 4 tane kaleci kullandı.
Galatasaray'ın hızlı düşüşü, kaybedişi. Kupalar, şampiyonluklar önemli değil ama değerlerin kaybolması en büyük acı. Ayhan'ın ıslıklandığı anda neyi gördüğünüz önemli. Tribünde salya saçarak takım kaptanını ıslıklayanlar 2008 yılının mayıs ayında şampiyonluğun nasıl geldiğini hatırlıyor mudur mesela? Peki aynı insanlar, son dakikada forvet oynayan Servet için "aslan Servet, bir tek o oynuyor" derken bundan 3 ay öncesini hatırlar mı?
Peki biz, Servet'in topu direkten dönünce; "ulan girse sevinemezdim" diyorsak, hata bizde mi?
Aslında her şeyin Kocaelispor maçıyla başladığını biliyoruz. O 5 gol atan Kocaelispor'un şu an 2 lig aşağıda olduğunu görüyoruz. Taner Gülleri'den 1.5 yıldır haber yok. Skibbe Almanya'da, Galatasaray hala kendine hoca arıyor.
Hamburg maçında ıslıklanan Lincoln'u beğenmeyenler, zaten Mustafa Sarp ve Ayhan'ı izlemek zorundadır. Yalnız Hamburg maçı demişken, Galatasaray o kadar büyük camia ki, 2 sene boyunca iyi oyalandık.
Ve bu iğrenç stad. Birşey nasıl başlarsa öyle gider kanunu. Islıklarla-yuhalamalarla açılan stad, aynı tarzla devam ediyor. Galatasaray burada 4 resmi maç oynadı. Bu sürede topa ayağını değmeyen bir futbolcu ile takım kaptanı ıslıklandı.
Başarısızlık değil, tahammülsüzlük, ukalalık sürekli değişimler, kandırılma hissi... Can acıtanlar bunlar. Kimse kimseyi suçlayamaz, bu tablo herkesin ortak eseridir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder