Pazartesi, Ocak 27

Köprü




Yeşilçam'ın en güzel, en sağlam filmlerinden biri. Tek sıkıntısı, dönemin yapısına uyularak mutlu sonla bitmesi (büyük bir sorun değil) ve Kadir İnanır ile Necla Nazır arasındaki aşkı vurgulamak için devamlı uzun bakışmalarla zaman geçirmesi (asıl sorun)...

Aslında tam kitabı olması gereken konu. Olsa da okusak. Gerçi kitapta; Kadir İnanır ve Fikret Hakan arasında yaşanan karizma savaşını göremeyiz, ikisi resmen karşılıklı olarak savaşıyorlar. Kadir İnanır'ın köprünün ayaklarında bomba aradığı sahne filmin en klas anlarından biri. 

Şerif Gören'in Yılmaz Güney olmadan yaptığı ilk büyük film olabilir. Nedense film çok tanınmıyor, filmi bilenler de Kadir İnanır yerine Tarık Akan'ın oynadığı sanıyor. Sanırım bugün oluşan siyasi atmosferin bilinçaltına oynadığı oyun.


Hiç yorum yok: