Maç Öncesi

Galatasaray Frankfurt'u yenmiş, Fenerbahçe Olomuc'da hezimet yaşamış. Günlerden 4 Kasım. Uğur Tütüneker'in golünden sonra atılan davul şehir efsanesi olmuş, Engin İpekoğlu'nun arkasında havlayan polis köpkleri unutulmuş. Metin Aşık istifa eder gibi yapmış, onu unutturan da 4 gün sonraki derbi olmuştu.

O hafta derbi var. Eskiden gazetelerde derbi günü böyle fotolar çıkardı. Hücumcular veya savunmacılar, belki kaleciler beraber poz verirdi. Veya iki takımın kaptanı yan yana gelip tokalaşırdı. Güzel zamanlardı.

Fotoğraftaki Hakan Şükür'ün ilk sezonuydu. Benim de ilk Galatasaray forması aldığım sezon. Sırtında 9 yazması yeterdi, isme gerek yoktu, kime ait olduğu belliydi. Üzerinde Show Tv yazardı ve sapsarıydı.

Fotoğraftaki Mustafa Kocabey Aydınspor'a atarken berberdeydim. Berber, "Galatasaray maçlarında hep gel, uğurlu geldin" demişti. Bir daha gitmemiştim. Mustafa Kocabey Roma'ya gündüz maçında atarken okula gitmem yasaktı. Evde maç izlenecekti. İzledim, bir daha okula gitmemem gerekmedi. Elenmiştik.

Fotoğraftaki Okan'ın ayağa kırıldığına okuldan yeni gelmiştim. Okan'ın ayağı kırılırken ne hissetiysem herkes onu hissetti. Sonra Okan geri döndü herkes sevindi. Sonra Okan bir daha gitti. Bir daha döndü. O dönüşte hep bir burukluk oldu, kimse çok sevinmedi.

1992-93 sezonu özel bir sezondu. Şimdinin Fenerbahçe Başkanı (evet adam başkan gibi) Aykut Kocaman, o zaman golcüydü. Stumpf'u oyundan attırmış, Alman da onun elini sıkmıştı. O maçın rövanşı Kadıköy'de 4-1 bitmişti. Bu sefer 4 atan bizdik. Nedense gündüz maçıydı ve nedense televizyondan izlememiştim. Mayıs ayında şampiyon olurken yine Kurban Bayramı'ydı, 18 sene öncesiydi. Güzel zamanlardı.

Bu fotoğrafa anlam katan ve bugün hala Galatasaray ile yatıp kalkmamı sağlayan Karl-Heinz Feldkamp; sağol varol...