Cuma, Haziran 11

Böyle Kahpedir Dünya Kupası


1994 Dünya Kupası'nda ilkokul 3.sınıftaydım. Hayattan bir beklentim yoktu, mutluydum, futbolu seviyordum. Dünya Kupası'nı sevmedim ama. Sıkıcıydı. Brezilya'yı hele hiç sevmedim. İtalya'ya çok üzülmüştüm. Baggio güzel adamdı.

1998 Dünya Kupası'nda orta okuldaydım. Almanca öğreniyordum, dünyaya açılıyordum. Bazı beklentiler oluşuytordu. Bir de ergenlik dönemi başlıyordu. Ufak ufak kıpırdanmalar. Mutluydum, futbolu daha da çok seviyordum artık. Dünya Kupası'na uzaktım ama hoştu. Brezilya'nın kaybetmesine sevindim, İtalya'ya yine üzülmüştüm. Di Biagio kötü adamdı.

2002 Dünya Kupası'nda lise 2'den lise 3'e geçiyordum. ÖSS'ye bir kala. Sınıfı zor geçiyordum. Hayattan korkmuyordum. Yine de mutluydum. 2002 Dünya Kupası muhteşemdi. Nedeni belli. Çin, Japonya, Senegal. İlhan Mansız, Hasan Şaş, Ümit Davala. Hep beraber oturup maç izleme. Güzeldi. Dünya Kupası'nı çok sevmiştim. İtalya'ya yine üzülmüştüm, G.Kore kollanıyordu.

2006 Dünya Kupası'nda üniversiteydim. Çok saçma bir seneydi. Tek güzel tarafı mayıs ayında gelen o mucize şampiyonluktu. Okulu bitirmekle uğraşıyordum. Çok mutlu değildim ama şampiyonduk ya işte, mutsuz olmaya hakkım yoktu. Dünya Kupası güzeldi. Ama çoğu maçı tek izledim. Bir önceki turnuvanın havası yoktu. Sonunda İtalya şampiyon oldu, güzel oldu. 2 ayda 2 mucize şampiyonluk.

1994'ün açılış maçında Bodrum'da bir atari salonundaydım. Bazen jeton alıp Kick Off oynuyordum, bazen maça bakıyordum.

1998'in açılış maçında okuldan eve gelmiştim. Kendime iki tost yapmış yanında da çay içmiştim. Maçtan sonra sokakta top oynamıştım.

2002'nin açılış maçında lisedeyedim. Son derste maç başladı, İstiklal Marşı'ndan önce Senegal'ın gol haberi geldi. 3.Dünya ülkesiyiz sevindik biz de.

2006'nın açılış maçını evde izledim. Keyifsiz. Final dönemi. Kupadan bir bok anlamadan. Cepte 5 kuruş olmadan. Elde iddaa kuponuyla. Okul bitince herşey iyi olur diye düşünürken.
2010 Dünya Kupası. Mutsuzum. Hayattan beklentim yok. Ve tam bu anda karşımıza çıkıyor Dünya Kupası. Nası geçer bilmiyorum. Hikayesi sonra yazılacak. Hafızamızın yüzde 90'ı çöp. Gereksiz bilgiler. Oysa sana ne Kick Off'tan, 1998 yılında yediğin tosttan. Dün Peralta ile ortak cümlemiz oldu Gripin şarkısı. Bugün kupa başlıyor. Hayat devam ediyor. Futbol hayat hikayemizin alt metni.

1 yorum:

Merhamet dedi ki...

harika bir yazı olmuş ellerine sağlık .:)