Blog tarihindeki dördüncü Dünya Kupası’nı geride bıraktığımızı ekleyelim tabi. İstikrarlıyız.
Konumuza dönelim. Burada da şampiyona elenenleri sıralarken finalistleri almadık. Turnuva tarihi bolca grup aşamasına sahne olduğu için, bazı takımların listede üst sıralarda olması ilk başta şaşırtabilir.
Zaten ilk sırada da bu ülkelerden biri var. İngiltere ve Fransa beşer kez şampiyonlara elenmiş; bunda bir sorun yok. Biri futbolu icat etmiş, diğeri de son döneme kadar “iyi ama çok iyi değil” sınıfındaydı. Yani sıklıkla yukarılara oynayıp eli boş dönen ve bu esnada şampiyonlara takılan takımlar olmaları normal. Fakat Peru’nun orada işi ne?
Tabi ki grup aşaması sayesinde bunu başarıyor. Tarihinde beş kez Dünya Kupası’na katılan Güney Amerika temsilcisi, her defasında şampiyonlarla karşılaşmış ve elenmiş. Turnuvanın uğur böceği, bir totemi adeta. 1930’da Uruguay’a, 1982’de İtalya’ya, 2018’de Fransa’ya ilk tur gruplarında, 1978’de Arjantin’e ikinci tur gruplarına tosluyor. En büyük başarısı olan 1970’te de çeyrek finale çıkıp Pele engeline takılıyor.
Aslında bizim de Peru ile benzer bir noktamız yok. Belki turnuvaya beş kere katılamadık ama her gittiğimizde şampiyona elendik. 1954’te Batı Almanya, 2002’de Brezilya ile oynadık. Üstelik ilginç olan her ikisi ile de ikişer maç yaptık. Sanıyorum ki tarihte eşi benzeri yoktur.
4 kez şampiyona elenen takımlar arasında Brezilya var. Şaşırtıcı değil. Meksika var. O da şaşırtıcı değil. Çoğu 1970 öncesi zaten. Hatta 1966’dan sonra ilk kez, bu sene şampiyona elendi. Fakat Avustralya’nın ne işi var? Turnuvaya altı kez katıldılar ve dördünde şampiyona elendiler. Üstelik 2006’ya kadar sadece bir kez turnuvaya katılmışlardı. Bu sene Arjantin’e, 2018’de Fransa’ya elenerek hızlı bir yükseliş içindeler.
Diğer takımların sayısı normal. Üç kere, iki kere ve tabi ki bir kere şampiyona elenmek, kim olursanız olun gayet normal karşılanabilir. Yine de turnuvaya katıldığını bile zar zor hatırladığımız takımları burada görebiliyoruz.
2002’deki kader ortaklarımız Kosta Rika ve Çin’e selam olsun; Honduras, Galler (bu sene değil, 1958) BAE gibi takımlar mevcut.
Turnuva tarihinin “baba’ takımlarından İtalya’nın sadece 1 kez şampiyona elenmesi (1998 – Fransa) ve onda da penaltılarla boyun bükmesi çok enteresan. Almanya da sadece iki kere şampiyona eleniyor. Üstelik ilki 2006’da kendi evindeki turnuvada… İkinci de bir sonraki turnuvada İspanya’ya… Benim şaşırdığım bilgiler bunlar.
İsviçre’ye de parantez açmak lazım. Tarihinde bir kez şampiyona eleniyor. 2010’da grup aşamasında İspanya’ya. İşin ilginç kısmı ise, o grup aşamasında İsviçre İspanya’yı 1-0'lık skorla mağlup etmişti. Hatta o üst üste üç kupa kazanan İspanya Milli Takımı’nı o dönem yenebilen az sayıdaki ülkeden biriydi. Fakat elendi işte…
Peki final kaybedenleri de listeye ekleyince ne oluyor?
Sadece iki kere şampiyona takılan Almanya, finallerde dört kez gümüş madalya ile yetiniyor. Brezilya da iki final kaybetti. Yani iki ülke da 6 yapıyor. Aralarına da üçer kez final kaybeden Hollanda ve Arjantin’i de alıyorlar. Fakat birincilik Pazar gününden itibaren bu dörtlüye ait değil.
Arjantin’e yenilen Fransa, yedinci kez şampiyona elenmiş oldu. Finalleri dahil edersek en bahtsız ülke onlar. İnan Özdemir sık sık, Fransızların ikincilikleri ile ve kaybedişleri ile gururlandığını yazar. Bu bilgiye dair de bir sözü olacaktır muhakkak.
5 kez: Peru, Fransa, İngiltere,
4 kez: Brezilya, Meksika, Avustralya,
3 kez: Yugoslavya, ABD, İspanya, Avusturya, İsveç, Arjantin, Portekiz, Çekoslovakya, Uruguay, Belçika, Hollanda,
2 kez: Romanya, Türkiye, Güney Kore, Şili, Almanya, Hırvatistan, Polonya, Kamerun, Suudi Arabistan, Paraguay,
1 kez: Norveç, Bolivya, Galler, Ukrayna, Çin, Kosta Rika, İtalya, Macaristan, BAE, Rusya, Güney Afrika, İsviçre, Cezayir, Honduras, Gana
1 yorum:
brezilya arjantin italya almanya varken "fransacı" olmayı seçen adam bir şey yazmasın ya mümkünse.
Yorum Gönder