Resimdekiler değil konumuz. Ama o günlere dair.Dün Harun Karadaş'ın hikayesinde bu şimdi nerdeler yazısı olmayacak demiştim. O yazı olmadı ama sanki birşey dürttü beni ve biraz nostaljik takılmam gerektiğini söyledi. Ama konu sıkıntısı çekiyordum. Sonra bir yerde karşıma efsanevi Galatasaray-Real Madrid maçının kadroları çıktı. Yedeklere baktım. Ve yazımın özneleri ile göz göze geldim.
Galatasaray tarihinin en iyi kadrosu, hayatımın en güzel sezonuunda Real ile İstanbul'da oynadı. 2-0 dan 3-2 oldu maç. Muhteşemdi herşey. Gidemediğim için en fazla üzüldüğüm maçtır. O tarihi kadronun 11i az çok belliydi. Hepsi iyi-kötü bir kariyer çizdiler o günden sonra. Ya futbolu bıraktılar ya da futbol hayatlarının son günlerini yaşıyorlar. Peki yedekler nerede şimdi? O kadronun dinlendiği zaman devreye sokulan futbolcular ne yapıyorlar?
Yazıyı kısa kesmek zorundayım, Sami Yen'e doğru yol alacağım çünkü.
Yedek kaleci Kerem İnan Karşıyaka'da şu an. Birkaç gün önce yazmıştım bir yazıda.
Madrid maçını oyuna girince değiştiren, şampiyonluğu kaybedince Fenerbahçe taraftarına yumruk atan, o sene taraftarın sevgilisi olan Fatih Akyel'in hikayesi Kerem'den daha acıklı aslında. Ama oynadığı takım Kerem'in üstünde. Kendisi pek oynamasa da Kasımpaşaspor'a bağlı şu an.
O takımın "yıllar sonraki Hagi" si Emre miydi yoksa Faruk Atalay mıydı? Sol ayağına çok büyük umutlar bağlanmıştı. Bursa'da 5 gol yerken sağ bekti. Sonra gözden kayboldu. Bu günlerde Hagi olması gerekiyordu.Şu anda Mersin İ.Y. takımında Kerem ve Fatih'in yanına gitmeye çalışıyor.
Gol kralı Serkan Aykut da Kerem ve Fatih ile aynı ligde. Evinde, özdeşleştiği yerde. Samsunspor'da bazen takımı kurtarıyor bazen kadro dışı kalıyor.
Arif Erdem futbolu bıraktı.
O kulübede bir kişi daha vardı. O da birazdan benim gideceğim maça ya 11 başlayacak ya da yine aynı kulübede oturacak. Emre Aşık'tan bahsediyorum. Türk Futbol Tarihi'nin son 15 yıldaki en önemli figürü bence.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder