Büyük Kaptanlar

Karabükspor-Manisaspor maçındaki iki teknik adam. 2000'lerin ortasındaki derbilerde karşı karşıya gelirledi. Ümit Özat'a büyük saygı duyardım, Bülent Korkmaz'a hissettiğim sevgiden daha öteydi. Tapıyordum.

Bülent 30 Ekim 2005'te Ankara'da Gençlerbirliğ'nin yardımcı antrenörüyken bize kol çıkarımış, fakat buna rağmen ona sırtımı dönmedim. Oysa 2009'da çok büyük hayallerimizi yıktı., bir hiç uğruna. Bülent'e 19 Mart 2009'dan beri saygı duyuyorum. Tapınma kalmadı, sevgi biraz, alışkanlık var diye. Ümit Özat'a ise her geçen gün sevgim arttı. Saygı, sevgiye döndü.

Maçı kazanan Bülent oldu. Benim gönlümden geçen; Karabük düşsün, Manisa kalsın. Tamamen teknik direktörleriyle alakalı bir dilek.

Yalnız her şey bir yana. Sol taraftan süzülüp sağ ayağıyla orta yapan Ümit Özat ve hakeme kızdığında elini bileğinden kırarak küfür eden Bülent hangi ara futbolu bıraktı da hoca oldu. Eskiye özlem duyuyorum diyeceğim de, eskiden kasıt 6-7 sene öncesi, çok da değil hani. Keşke sahada kalsalardı ve kollarında pazuband olsaydı.