Salı, Mayıs 18

Konyaspor 3-1 Adanaspor


Süper Lig'e yükselecek son takım İstanbul'da belli olacak. Dün adını koyamadığımız maçlar başladı. Kimi Yükselme Grubu diyor kimi Play-Off. Ne olduğu belli değil. Zaten Olimpiyat Stadı'nda maç oynanması heyecanı ve ilgiyi azaltıyor. Bir hafta sonunu bayrama çeviren coşkulu ve kalabalık Play-Off organizasyonları yerini hafta içinde az kişi önünde oynanan maçlara bıraktı.

Ali Sami Yen Stadı yine de diğer stadyuma göre daha iyi bir ortama sahipti. İstanbul'da bir İzmir derbisi izlemek güzel olurdu amaTFF maçı Edirne'ye verdiği için Ali Sami Yen'in yolunu tuttuk. Bu hamlemizin mükafatını 4 gol izleyerek gördük.

Adanaspor ile Konyaspor arasında oynanacak maçta gol görmek bir mucize aslında. İki takımın da en önemli artıları savunmalarıydı. İki takım da normal sezonu 42 golle tamamladılar ve ilk 6 sırada yer alan takımlar arasında en az gol atan takım ünvanını paylaştılar. Adanaspor şampiyon Karabükspor'da sadece 2 gol fazla yiyerek ligin en az gol yiyen 2.takımı oldu. Konyaspor ise Ziya Doğan geldikten sonra az gol yemeye başlamıştı. Son hafta Altay ile oynanan formalite maçını saymazsak son 6 maçın 4'ünü gol yemeden tamamlamıştı. İki takım arasında lig maçları da 0-0 sona ermişti.

Maçın ilk yarısı da golsüz sona erince, beklentilerimizin gerçekleşeceğini öngördüm. İlk yarıda Adanaspor'un daha baskılı oynadığını düşünüyordum ve ikinci yarıda bir gol gelirse bunun turuncu-beyazlı ekip tarafından geleceğini tahmin ediyordum. Golcü futbolcu Emre Aktaş'ın yedek oturmasına rağmen.

Fakat ikinci yarıda Konyaspor golleri bulan ekip oldu. İki duran topla, iki kafa golüyle skoru 2-0'a taşıdı. Stoper Görkem, savunmacı orta saha Ufukhan golleri atan isimlerdi.

İki gol arasında geçen sürede tempo maç ortalamasının üzerine çıktı. Bu dakikada Adanaspor golü bulsa herşey daha farklı olabilirdi. Gole de çok yaklaştılar ve İlyas'ın bir şutu direkten döndü. Fakat 2.golü kalelerinde daha erken de görebilirlerdi, keza Eser'in de bir topu bu süre içinde direkten döndü.

Kemal Kılıç'ın oyuna Okan Salmaz'ı almaya çalıştığı dakikalarda Konyaspor 2.golü buldu ve Adanaspor'un şaşkın oynadığı dakikalar başladı. Oyuna giren Okan'ın (kendisi 1992 doğumlu bir kanat oyuncusu, Galatasaray yönetiminin onu izlemek için stadyuma geldiği söyleniyor) etkili futbolu ise sadece 10 dakika sürdü. Okan sakatlanıp çıkınca Adanaspor hızlı oynayamadı. Emre Aktaş'ın nerdeyse boş kaleye atamadığı bir top oyunun kaderini şekillendirdi.

82.dakikada Talha'nın attığı gol (kendisi devre arasında Lüleburgazspor'dan geldi, 22 yaşında, ufak ufak formayı kapmaya çalışıyor) Adanaspor'a umut aşıladı. Adanaspor, bu sezon bir çok maçı geriden gelerek kazandı. Hatta gerek Bank Asya 1.Lig'e çıkışları, gerekse bu sezon ikincilik için Bucaspor ile çekişmeleri hep geriden gelerek gerçekleşti. O nedenle Adanaspor oyun olarak olmasa da ruh olarak maçı bırakmadı. Fakat golü bulan yine Konyaspor oldu. Eser Yağmur maçın en güzel golünü son dakikada atarak son sahnede kadraja giren isim oldu.

Maç 3-1 bitti ama en önemlisi İzmir derbisi berabere sonuçlandı. Konyaspor 3 puandan daha fazlasını kazandı. Perşembe günü Ali Sami Yen Stadı'nda oynanacak olan Konyaspor-Karşıyaka maçı 4 takımın kaderini tayin edecek. Karşıyaka Konyaspor'u engellerse diğer 3 takım pazar günü final maçı oynayacak. Fakat tersi bir durum pazar gününü formalite haline getirir.

Konyaspor'un gollerini atan futbolcuların, Galatasaray, Trabzonspor ve Beşiktaş'ta oynamış olmaları iki takım arasındaki farkın göstergesi. Adanaspor'da oynayan futbolcular genelde çok genç ve İstanbul görmemiş isimler. Bunun tek istisnası İlyas Kahraman. İlyas'ı tekrardan Sami Yen'de görmek hoş bir hikaye nedenidir aslında.

Bir paragraf da Ziya Doğan için. Aslında Konyaspor Süper Lig'e çıkarsa onu yazmak lazım. Futbol tarzını beğenmesek de başarılı olduğu bir gerçek. Mourinho İnter ile Nou Camp da ne yapıyorsa, Ziya Doğan onun bir seviye altını yıllardır Anadolu'da yapıyor. Diyarbakırspor'da çok stresli bir sezon geçirip yollar ayrılsa bile dinlenmeyi düşünmeyip hemen Konyaspor'un başına geçmesi ayrı bir alkış nedeni.

Bülent Yıldırım'ın maçı çok sık kesmesi rahatsızlık vericiydi.

Tribünlere gelelim. Daha önceki Play-Off'lar kadar bir doluluk yoktu. Boşluklar vardı. Skor avantajı ile beraber Konyaspor taraftarı ağırlığını koydu. Konyasporlular'ın çok fazla küfür ettiğini söylemek lazım. Küfüre karşı bir adam değilim ama edilen küfürler sebepsiz ve gereksizdi. Konyaspor tribününden yükselen tezahüratların hemen hemen hepsinin İstanbul tezahüratı olduğunu dile getirmek lazım. Adanaspor tribünü ise Ziya Doğan'a ve Konyaspor yedek kulübesine birkaç şey fırltmak dışında kendilerini fazla hatırlatmadılar.

Maçı yıllarca her köşesinden maç izlediğim Ali Sami Yen Stadı'nın basın tribününden izledim. Sanırım stadın en kötü yeri. Tribünleri göremiyorum. Benim gibi stada girer girmez tribünlere bakan biri için büyük bir eksiklik. Kapalı Üst'ten maça daha hakim oluyordum. Fakat ne olursa olsun Ali Sami Yen'de olmak bambaşka bir his. Ara ara duygusallaştım ki sanırım o dozerler stada girişince daha da artacak o his.

Hiç yorum yok: