Perşembe, Temmuz 30

Schumacher ve Brezilyalılar


Formula 1'e olan ilgim Ayrton Senna'nın ölümüyle başladı. Evet, dramatik bir durumdu. Ama aynı zamanda oldukça romantikti. Formula 1 pilotların o zaman spor olarak sayabildiğim Formula 1'de, ölümü göze alarak spor yaptıklarını farketmiştim. Saygı duyulması gerekiyordu.

Ben de büyük saygı beslemeye başladım. O gün Formula 1 izlemeye başladım aynı zamanda. Sene 1994'tü, yaşım 9'du. Arabalara ilgim yoktu, ehliyetimi bile 24 yaşında aldım. Ama Formula 1 çok güzeldi. Çünkü tüm olay araba-motor vs değildi.

Senna'nın ölümüyle Schumacher parladı. Parlamakla kalmadı, Formula 1'i değiştirdi. İlgi daha da arttı. Schumimania oluştu. Kolay olmadı. Zor rakipleri vardı. O zamanlardı işte çok güzel olan. Schumacher'in zorlandığı, yenildiği, sinirlendiği zamanlar. Hakinnen ve Coulthard'a sahip McLaren ile tek başına savaştığı zamanlar. İkinci pilotları, takım arkadaşları hep vasattı mesela Schumi'nin. Irvine ise sapıktı o yüzden çok severdim. Daha sonra o sapıklık kontejanını Montoya doldurdu. Kolombiyalılar işte. Mondragon da bir acayipti ya neyse.

Mesela Damon Hill, Jean Alesi, Jacques V., gider de gider. Bir Brezilyalı'nın ölümü bana Formula 1'i sevdirmiş, Schumacher'e ise zirve yolunu açmıştı. Öte yandan Schumacher'in zirveye çıkmasından sonra Formula 1 keyifsiz olmuş benim de ilgim azalmıştı. Çünkü olay Schumacher-Hakinnen, Schumacher-Coulthard olmaktan çıkıp, Schumacher ve diğerlerine dönmüştü.

Yaklaşık 4-5 sene oldu Formula 1 izlemeyeli. Belki de daha fazla. Masal gibi geçen yarışlar yok artık sanki. Hareket çeken Coulthard, küfür eden Irvine, Monaco'da şampiyon olan Panis, baba olunca yavaşlayan Hakinnen yok artık. Haliyle izlenecek bir şey de yok(tu).

Yine bir Brezilyalı kaza yaptı bu hafta. Artık güvenlik önlemleri daha sıkı falan işte. Can kaybı yok. Massa yaşıyor. Ama yerine geçecek biri lazımdı. O da Schumacher oldu. Yine bir Brezilyalı yol açtı Schumacher'e. Benim ilgim yine artacak mı bilmiyorum. Sanmıyorum. Ama sevindim, "ulan belki eskisi gibi olur" diye düşündüm kısa bir an. Ama zor. Hakinnensiz Schumacher, hep bir eksik sanki. Ralf olmadan Michael olmaz. Frentzen yoksa Alman eksikliği var demektir. Fark ettiniz mi 1 satır dışında takım adı da yazmadım. Olay hep pilotlarla ilgiliydi eskiden. Ölümüne spor yapanların hikayesiydi. Artık öyle mi?

1 yorum:

mkkadi dedi ki...

Ayrton Senna ölünce Schumacher yol açıldı demişsiniz ama o sezon çok da iyi olmayan benottonuyla ilk yarışlarda Sennayı geçmiştir ( yanlış hatırlamıyorsam 3 yarışta.) Ve bir yarış sonunda Senna sinirlenip Schumacherin üstüne yürüyor. Kaza yaptığı yarışta da Schumacher onun önünde olması lazım.