Aylak Adam

Ne diyelim şimdi? Bu romanı sevmemek mümkün. Seveni çok. Romanın karakteri C.'yi sevebilmek ise zor. Roman, zorlayıcı bir roman. Nedeni tamamen konusuyla alakalı. Yoksa yazımı, dili güzel.

Karşı çıktığım, beğenmediğim, uyuşmadığım noktaları var. Fakat bu kitap 50 sene önce yazılmış. 51 sene hatta. Bu roman 50 gün önce, 2010'da yazılsa kitleleri sürüklerdi (sürükler miydi?). Zaten 50 sene içinde 19 baskı yapmış, en çok satanı 2001'deki olmuş.

Kitabın içindeki hikayeyi eleştirebiliriz, yazı dilini de tartışabiliriz, karakterleri, anlatılan eski İstanbul'u (Beyoğlu-Karaköy-Suadiye), C.'nin topluma, insanlara olaylara yorumunu. Herşey eleştirilebilir. Şahsen beni sarmayan yerleri çok fazla. En azından bir adamın, bir kadının peşinde olması (tanımadığı bir kadın olsa da) beni cezbetmedi. Ama kitap sadece bu hikayeden ibaret değil ve ne olursa olsun kitabın 50 sene önce yazıldığını düşününce orada bir durmak gerekiyor.

Yusuf Atılgan gerçekten garip bir adammış. Bu adamın az sayıda eser üretmesi bizim kaybımız. Dün kitabı bitirdim, "eh fena değil" dedim biraz şımarıkça. Bugün 50 seneyi farkettim. Babam 5 yaşındayken yazılmış, ben 25'te okudum. Bir roman, bir eser için önemli olan da bu değil mi?

Suadiye, Caddebostan'da geçen bir roman olması sevgimi biraz daha arttırdı.

Bu arada okuduğum kitabı arkadaşımız Davut'tan aldım. Okurken kitabın başına bazı talihsizlikler geldi. Tam olarak ne olduğunu o da bilmiyor. Dün kitabı bitince Davut'un askerde gideceği yer belli oldu, kendisi artık 12 ay komando. Dönene kadar unutur zaten kitabı. Unutmasa da kitabın başına gelenler çok koymaz sanıyorum. Şimdilik bu kadar.