Dün bu fotoğraf maçın 80.dakikasında çekildi. Yeni Açık Üst, skor 2-0 ve hala yerinde. Stadın tek ıslanan ve en çok üşüyen yeri.
Hepimiz (20 yaş üzeri), tribüne oradan başladık. Yeni Açık Üst baca dedin mi duracaksın, o günleri saygıyla anacaksın. Gerçi Olimpiyat dönüşünden sonra ve Eski Açık'ın hareketlenmesinden sonra kuvvetini yitirdi. Gelen kitle değişti ama ruh hala aynı ruh.
Yeni Açık Üst'e gelenler biraz cahil taraftardır. Daha doğrusu tribün kültürü bilinci pek yoktur. Ayda yılda bir maça gelenlerdir. Futbolcu ıslıklama (yeni yeni girdi Sami Yen'e) genelde orada başlar. Takımı Fotomaç'tan ve Facebook'dan takip ederler. O yüzden Sabri'nin 1.5 senedir çıkışını görmezler, hala alay ederler. Arda'yı Rıdvan Dilmen dinledikleri için hala büyük topçu olarak bilirler. Rakip yarı sahanın herhangi bir noktasında topla buluşan her topçuya "vur" diye bağırılar. İyi bir tribün değildir yani. Maça etkisi eskisi gibi değildir, eskiden maç çeviren tribündü, son yıllarda takımı düşüren bir tribün oldu.
Ama; çıkarsızdır, hesapsızdır, rantsızdır. Takıma sinirlenir, öfkelenir, memnuniyetsizdir. Beklentileri yüksektir. Fakat bu beklentilerin hepsi maneviyatla, Galatasaray'a duyduğu sevgiyle ilgilidir. Çoğu cebindeki son parayla girer maça. Ne üniversiteli kızlara hava atmayı düşünürler, ne Facebook'a video eklemeyi. Karaborsa bilmezler, rant bilmezler, deplasman da bilmezler. Bazen 85'te çıkarlar, son otobüse yetişmek için. Fakat dün 90 dakika kaldırlar. Islandılar, terk etmediler. Tribün kültürünü bilmiyorlar ama sonuna kadar Galatasaraylılar. Kötü günde, son günde, karın altında, soğuğun ortasında 90 dakika bitene kadar orada kaldılar.
Ali Sami Yen'i ilk gitmeye başladığımız günlerde, 13-14 yaşında Yeni Açık'tan, bacanın oradan, Kapalı'yı izlerdik. Son maçta, stadımızdaki son günde roller değişti. Dün, Kapalı'dan, Yeni Açık'ı izledik.
3 yorum:
yeni açık tribünde o kalabalıkta, parmaklarımızın ucunda yükselip o yeşil zemini görmek paha biçilemezdi. gözüm ne kapalıda ne de başka bir yerdeydi. hep basın tribününü kesiyordum bir gün orada olacağım diye. hayatta her şey kısmet. İdealimi gerçekleştirip Ali Sami Yen'de o mutluluğu da yaşadım ya gözüm açık gitmez. Ama Yeni Açık tribünün yeri herdaim ayrıdır kalplerde...
"dün kapalıdan yeni açık'ı izledik"
çocukluğumuzu, ergenliğimizi, kapalıda olma hayallarimizi izledik. doyamadık bakmaya.
bu arada nasıl söyleyim bilmiyorum ama çok güzel yazmışsın be abi ellerine sağlık..
ayak uclarımız dondu bizim orda ve evet kültür mültür bilmez çekirdekçidir çoğumuz ama biz ordaydık vedamızı etmek için... peki sahaya takım süremeyen yönetim yada futbolcuyum diye geçinen o 11 kişi neredeydi? sahadaydı değil mi biz göremedikte tipiden olsa gerek?!
Yorum Gönder