Pazar, Mart 15

Bu Da Mı Gol Değil?


Trabzonspor ve Galatasaray karşılaştı bu akşam. Bu haftasonu izlediğim maçların sonuncusu, eğer gece yarısı bir maç daha yakalamazsam. Ve kesinlikle en çok bunda heyecanlandım, en çok bundan zevk aldım.

Tamam tarafız. Tuttuğum takımım, hatta ondan daha ötesi olan Galatasaray'ın zorlu bir deplasmanı. Heyecanlanmadan izlememek mümkün değil. Ama sıkıldım artık İngiltere'ye İspanya'ya iç geçirmelere. Ayar oluyorum Şampiyonlar Ligi'nde milyarlar harcamış takımların maçlarını izledikten sonra "biz de Türkiye'de güya futbol oynuyoruz" diyenlere. Çıkarın Liverpool'u, Barcelona'yı ve 3-5 takımı daha Avrupa'da hangi takımlar bizim ligimizden çok daha heyecanlı maçlara imza atıyor.

Tamam kabul ediyorum. Futbol anlayışım farklı. Kıran kırana, sert bir maçı tercih ederim. Göze hoş gelen çalımlar şutlar ikinci plandadır benim için. Başkaları beğenmez böyle futbolu. Ama heyecansa aranan işte heyecan. Colman'ın her topu alışında karşısındaki Barış ile Ayhan'a karşı ne yapacağını izlemek. Ligin gol kralı Baros'un Song ve Egemen arasından nasıl çıkacağı, ligin en iyi ofansif topççusu Arda'nın Alanzinho karşısında çaresiz kalan Volkan'a yardım edişi, en çok eleştirilen Galatasaraylı Mehmet Güven'in her topa saldırmaya çalışması...

Bunları izlemek baya keyif vericiydi. Hem zaten bu lig bizim ligimiz. Bizim çocuklar oynuyor işte. Tribünde olanlar da biziz, sahada olanlar da. Eski iki takım arkadaşı Song ve Karan'dan kimin galip çıkacağını merak ediyoruz. 2 maçtır sahasında yenilen Trabzonspor tribünlerini gerginleşirse maç ne olur diye soruyoruz. 61.dakikada kıpır kıpır oluyoruz, gülüyoruz. Ayhan ayağına her top aldığında 3 sezon önce yedirdiği gol geliyor aklımıza içimiz ürperiyor. Sonra bakıyoruz Ayhan pas hatası yapmadan oynuyor. Egemen'in ne zaman sağa sola saldıracağını bekliyoruz ve "milli takıma girer mi" diye soruyoruz. Mondi'ye Beckham'dan sonra frikikten gol atan ilk topçu Selçuk İnan yine bize sallar mı diye korkuyoruz. Bir ömür geçmiş gibi hissediyoruz, sonra maç bitiyor bakıyoruz ki sadece 90 dakika geçmiş. Tabi sadece buraya özgü olan konfeti şovlar ve elektrik arızaları da var. 2 saat diyelim biz buna.

Başka hangi ligde, hangi maçta bu kadar heyecan yaşanır ki?
Serseriler Kralı filmindeki Sadri Alışık gibi soruyorum:
Bu da mı gol değil? Bunu da mı beğenmediniz?

Hiç yorum yok: