Ümit Özat futbolu bıraktı. Bir Galatasaraylı olarak en sevdiğim Fenerbahçeli futbolcuydu. Hatta birkaç Galatasaraylı bayrak adamı saymazsak en sevdiğim futbolcu da olabilir. Köln'e giderek hayatını kurtardı diye düşünmüştüm, futbol hayatı orada sona erdi. Basın toplantısında yine espirisini yapmış galiba. "Futbolu Köln'de bırkacağım dedim, öyle de oldu."
Her futbolcunun futbolu bırakma kararını açıklaması hüzünlendirir beni. Jubileler daha bir başkadır. Ümit Kaptan'ı dün dinlerken bir garip olduk. Jubilesi nasıl olur artık bilmiyorum. Bizim Büyük Kaptan'ımıza jübile yapmayıp duygusal bir geceden alıkoyanlara selam olsun. Artık ezeli rakibimizin jübilesinde yaşarız bu duyguları. O da nasıl olacaksa. Futbol işte bu yüzden bir oyundan daha fazlası. Garip birşey.
Ümit için bir de şunları demekte fayda var. İyi ki buralardan gitti. Almanya'da uzaklaştı buradaki saçmalıklardan. Sırf tipinden dolayı internet gençliğinin yerden yere vurduğu biri olmuştu. (Biz de bloglarda yazıyoruz biz de mi aynı kategorideyiz acaba?). Ekim ayında yazdığım bir yazıyı buraya tekrar koyalım. Güle güle Ümit Özat demiyorum çünkü onun futbol sevdasını biliyoruz. Hala buralarda olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder