Dün onları yalnız bıraktım. Sık sık gittim ama bu sefer olmadı. Çeşitli bahaneler var. Maçın saati, Hamburg maçı, maçın ücretsiz olmasına duyduğum tepki. Ve ufak da olsa ilk maçın skoru. Başkalarına dün onlardan daha çok güvendim, daha çok inandım. İlk yarı bitince hiç umudum kalmamıştı.
Final var şimdi. İkinci maç bizim salonda. Orada olacağım bu sefer inşallah. Ama orda olmayı hiç haketmiyorum gibi hissediyorum. Yoksa yanlarında çok bulundum. Hem özür diliyorum hem teşekkür ediyorum. Herkes gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder