Kimine göre sıkıcı gelebilir. Deneysel film sınıfına sokulabilir. Ben müzikte ve sinemada bu sınıflara sokma merakını anlamadığım için bunları dememeye, boyumdan büyük laflar etmemeye gayret gösteriyorum. Ama şiddetle ilgili bir film de denilebilir, ki doğrudur.
Yine de bana kalırsa bu bir lise-gençlik filmidir. 1980'lerin gençlik sineması belki de 1980'lerin en güzel şeyiydi, bir eğlencesi falan vardı, diğer taraftan Breakfast Club gibi başyapıtlar vardı. 1990'larda American Pie gibi filmlerle cinsellik öne çıkarılmıştı o tarz filmlerde. 21.yüzyılın gençlik sineması ise budur bence.
Gus Van Sant'ın 2003 yapımı, Cannes'da (Ertem Şener tarzı lafla söyeleyelim) çoluk çocukla ödüller topladığı film. Teknik olarak son yılların modası olarak bir deneysellik hakim. (Çekimler, sahneler vs.) Bu diğerleri gibi seyirciyi sıkmıyor. Film hem kısa(81 dk.), hem de huzur veren mekanlarda çekilmiş(bence).
Konu olarak da ergenlerin şiddet eğilimini ve sıradanlaşmış hayatlarını öne çıkarması da tam bu zamanın filmi olduğunun kanıtı. Ben beğendim. Bir daha izler miyim? Sanmıyorum. Ama kafada ampuller yaktı mı? Yaktı. O zaman film amacına ulaşmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder