Pazar, Mayıs 17

17 Mayıslar


Bugün önemli bir gün. Hem Türk Futbolu için hem de benim hayatım için. Galatasaray'ın UEFA Şampiyonluğu'nu bir kez daha hatırlatmaya gerek yok. İki-üç gün önce yazdım ona dair. Artık acı veren bir duruma dönüyor. Üstüne bir şey koyamamanın ezikliğini yaşıyoruz. İşin daha da acısı, bize o günlerin sevincini yaşatanlar, üstüne bir şey koyulamadığı için daha da seviniyorlar. Yazık gerçekten de.

Geçen sene bugün askerliğim sona erdi. Hayata, insanlara hatta ideolojilere bakışım değişti. Bodrum'da geçirdiğim 3-4 ay olmasa çok farklı bir ruh halinde olacaktım. Askerden döndüğümde ailemden sonra beni ilk gören insan Di Vaio Berker ve mahalledeki dşiğer çocuklardı."Kutay manyak olmuş lan." diye kendi aralarında konuşmuşlar, o derece bir psikopatlık hakimdi. O ruh halini çabuk atlattım, ve şimdi işimde gücümdeyim.

Her sene bugün, yanı 17 Mayıs'ta hayatımdaki gelişmelere bakıp hayatıma yön vereceğim. 17 Mayısların böyle ulvi bir amacı olsun diye. Durum değerlendirmesi yapacağım. Bu da babamın en çok kullandığı iki laftan biridir. Diğeri de Beşiktaş gol attığında "evladım benim be" demesidir. "We all are father of our sons." olduğumuz için bu yazı bir durum değerlendirmesidir.

Neyse, bu seneki durum değerlendirmesıne bakalım. Çok berbat bir hayatım var. Ama güzel bir işim var. Futbolla iç içeyim. O nedenle dayanma gücüm fazla. Aynen devam edeceğim. Hayata tutunmadaki tek motivasyonum futbol ve spor. Onu da kaybetmek istemiyorum.

Ayrıca bugün Peralta askerden dönüyor. Geçen sene ben, bu sene o. Onunla 1 sene daha mücadele edip, önümüzdeki sene durum değerlendirmesını beraber yapalım. Belki blog sayesinde iyi yerlere geliriz, ki 1 senede çok yol aldık. Ya da atlarız bisikletlere Van Kalesi'ne gideriz Samsun Asfaltı üzerinden.

Peralta askere gitmeden 1 gece önce aynı bu hafta olduğu gibi Galatasaray, Gençlerbirliği karşısındaydı. Ben de son deplasmanımı ondan bir hafta önce yapmıştım. O gün Peralta şunu demişti: "Skibbe hiç bir şey yapmadıysa, Lincoln'ü kazandırdı. O da yetti Galatasaray'a." Bugün ne Skibbe var ne Lincoln. Şampiyonluğun 1 numaralı favorisiydik, şimdi UEFA Kupası için Bursaspor ile mücadele ediyoruz. O gün askere giden çocuklar, bugün teskere aldılar.

Peralta askere gittiği gün Beşiktaş Ankaragücü ile oynuyordu. O gün Beşiktaş ile baya alay etmiştik. Delgado oyundan çıkarken yuhalanmıştı 1 hafta önce. Şimdi Beşiktaş kupa şampiyonu ve ligde lider. O gün ligin en önemli yıldızı Gökhan Emreciksin demiştik, direkten dönen topundan sonra. Gökhan şimdi Fenerbahçe'de ama kayıplarda.

Hayat çok çabuk değişiyor ve devam ediyor. Bakalım seneye 17 Mayıs'ta neler konuşacağız?

Böyle bir günde bu yazının üstüne tarih yazan arkadaşların resimlerini koymak vardı. Ama aradan geçen 9 sene sonra çoğuna duyduğumuz sevgi azalmış. Bu günlerde televizyonda Hakan Ünsal'dan daha çok Lily Alen çıkınca mutlu oluyorum. O zaman onun klibinin resmini koyalım. Not Fair güzel şarkı. Geçen sene bugünlerde de Killers'ın Read My Mind şarkısını dinliyordum. Müzik zevkim de değişiyor herhalde.

Hiç yorum yok: